II

Dit Italiaans/Noorse trio bestaat uit bassist/zanger Roberto Tiranti, gitarist Ken Ingwersen (die tevens wat toetsen bespeelt) en drummer Tom Fossheim. Vooral Tiranti zal vele lezers bekend voorkomen: Mangala Vallis, Ken Hensley’s Live Fire en Labyrinth zijn enkele bands Tiranti actief was of is. Ken Ingwersen is tevens producer van dit tweede album en zou al bekend kunnen zijn van het in iO 96 besproken album Reincarnation van Kens Dojo. De tien nummers zijn goed voor tweeenvijftig minuten lekkere stevige rockmuziek. Prog kan ik er eigenlijk niet in ontdekken want de invloeden van Led Zeppelin, Rainbow en Rush zijn onmiskenbaar en duwen de muziek nadrukkelijk richting hard rock/melodieuze metal. Niet voor niets staan oip de bands facebook pagina als genre ‘classic rock’ vermeld. Onder anderen in Evil In Disguise laat Tiranti horen ook vreselijk hoog te kunnen gillen, iets wat ook zeer zeker bij heavy metal past en hij steekt Rob Halford (Judas Priest) in zijn beste dagen naar de kroon. Uiteraard zijn er ook blues invloeden te herkennen en af en toe klinkt in de zoetere refreintjes een band als Toto door. In het nummer In The End zegt de band Black Sabbath goedendag. De routiniers spelen fabuleus maar de composities zijn voor het grootste deel te onopvallend om dit een hoogvlieger te kunnen noemen. Het is echter wel prettig opzwepende muziek waar je vrolijk van wordt!