HFMC

Hasse Fröberg is vooral bekend van zijn bijdragen aan The Flower Kings (TFK). Met hetzelfde gezelschap als waarmee hij zijn soloproject begon, levert hij met HFMC een uitstekend derde album af. Afgezien van de soms wat simpel pompende bas, zijn de heren instrumentalisten zeer goed op dreef. Het gitaarspel van Anton Lindsjö lijkt tamelijk veel op dat van Roine Stolt, maar is net even wat feller. Naast Fröberg levert Lindsjö ook een compositorische bijdrage in de vorm van Pages, het langste nummer van dit album. Dit is prog, zoals die in mijn beleving vandaag de dag zou moeten klinken: veel wendingen, veel sfeermomenten en een moderner, rock-georiënteerd geluid. Sommige passages in Pages doen zowel aan Focus als Yes denken, maar de relatie met de muziek van TFK ligt wel erg voor de hand. Verder zijn er ook ontegenzeggelijk momenten die invloeden van The Beatles, Spock’s Beard en Neal Morse verraden, zoals in In The Warmth Of The Evening. Bij de vermelding van die bands krijg ik al een warm gevoel. Als de composities zich dan ook nog verre van plagiaat houden, dan kun je alleen maar vaststellen dat Fröberg op eigen kracht een zeer aansprekend album heeft geproduceerd dat ik aansprekender vind dan de laatste TFK-albums. In tegenstelling tot het vorige album komt de wat hese stem van Fröberg hier beter uit de verf en gelukkig zingt hij nu zonder zijn stem te moeten forceren. Naast Lindsjö bewijst de Zweed overigens ook uitstekend uit de voeten te kunnen met zowel gitaarsolo’s als akoestisch en slidegitaarwerk. Met een keurig verzorgd digipack, drie nummers van boven de tien minuten en ruim een uur muziek is HFMC een serieuze top tienkandidaat voor 2015.