HAS ANYONE HERE SEEN SIGFRIED? (2007), heruitgave

Het verloren gewaande derde album van Pavlov’s Dog is opnieuw uitgebracht, geremasterd en voorzien van bonustracks. In tegenstelling tot zijn twee illustere voorgangers gaat zanger David Surkamp dit keer niet over de top met zijn zang, waardoor de nogal snerpende uithalen ontbreken. Zijn aparte stemgeluid met het karakteristieke snelle vibrato gebruikt hij voor mooie popsongs met hier en daar een symfonisch randje, waardoor dit album misschien minder bijzonder is, maar wel toegankelijker klinkt. De geluidskwaliteit is uitstekend en het oorspronkelijke album dat uit tien nummers bestond is uitgebreid met maar liefst negen extra nummers, onder welke zes livetracks van concerten uit 2011 en 2012. Hierop is goed te horen dat Surkamps stem ook heeft geleden en een soortgelijke verandering heeft ondergaan als die van Geddy Lee: wel zoetgevooisder, maar helaas is daarmee ook zijn karakteristieke vibrato nagenoeg verdwenen. Vaak probeert hij door te schreeuwen nog enigszins de hoge noten te halen, maar dat had hij wat mij betreft beter niet kunnen doen.

Deze meest uitgebreide versie van Has Anyone Here Seen Sigfried? tot nu toe en de toegevoegde bonustracks geven een beeld van de wijze waarop Surkamp met zijn band de muziek van Pavlov’s Dog in ere tracht te houden. Een lofwaardig streven, want die band had zeker iets speciaals.