FIFTH SON OF WINTERDOOM

Als je mij zou vragen wat er met Mark Boals is gebeurd nadat hij Yngwie Malmsteen, Ring Of Fire, Royal Hunt, Uli Jon Roth en Syzygy had verlaten, dan zou mijn antwoord luiden dat hij momenteel de microfoon hanteert bij Iron Mask. De grote man achter Iron Mask is Dushan Petrossi (Magic Kingdom) en ook de namen van de andere bandleden Ramy Ali en Vassili Moltchanov doen niet vermoeden dat het hier om een Belgische band gaat. Petrossi’s grote voorbeeld is Yngwie Malmsteen en dat is te horen ook. De muziek gaat in Lion In A Cage erg richting Rainbow, soms neigt ze naar Black Sabbath, maar toch ook weer geregeld naar ‘gewone’, melodieuze metal. Uiteraard is neoklassieke metal ook vertegenwoordigd en mogen we wat wegzakken met de tranentrekker Father Farewell. De lange titeltrack kent zowel folkelementen als een degelijk symfonische stuk. Het virtuoze gitaarwerk ten spijt, bezorgt Fifth Son Of Winterdoom me geen kippenvel. De stem van Boals lijkt wat aan kracht te hebben ingeboet; er is sprake van een wat blikkerige productie die we van de oudere Malmsteen-albums kennen, maar ook de composities zijn mijns inziens net niet sterk genoeg. Ondanks deze minpuntjes is het toch wel klasse wat deze heren op instrumentaal gebied laten horen. Vooral in de laatste track laat gastspeler Andreas Lindhal horen dat hij een zeer vingervlugge toetsenist is, hoewel de gitaar het belangrijkste instrument is op deze plaat.