FIELDS OF PEOPLE: THE ELEKTRA & ATLANTIC RECORDINGS 1968-1969

Nee, dit is niet het Japanse damestrio Ars Nova, maar een Amerikaanse band die eind jaren zestig een kort bestaan heeft gekend. De band is in de vergetelheid geraakt, maar door Cherry Red Records weer tot leven gewekt en dat lijkt me volkomen terecht. Zonder de technische snufjes die in de jaren erna beschikbaar kwamen, blijkt uit de twee albums dat deze muziek meer aandacht had mogen krijgen. Kwalitatief is Ars Nova zeker vergelijkbaar met Love en met een knipoogje naar The Doors, geven de composities van hofleverancier Wyatt Day (gitaar, zang, toetsen) blijk van innovatief denken en vakmanschap. Als studenten aan het Mannes College Musical Conservatory in New York ontmoetten Jon Pierson (zang, trombone) en Day elkaar en zij zouden later de kern van de band vormen. De composities zijn enorm gevarieerd: het ene nummer heeft een folksignatuur, andere nummers bevatten duidelijke invloeden uit country, jazz, dixieland en popmuziek. Ook de klassieke inslag ontbreekt niet zoals in Zarathustra, muziek op basis van een thema van Strauss, enkele jaren voordat dit thema wereldberoemd werd door de uitvoering van Deodato. Diverse heren uit de band brachten een tijd in Spanje door en ook die invloeden klinken door in hun muziek, zeker in het akoestische gitaargetokkel. De combinatie met enkele blazers is zeker voor die tijd uniek te noemen, zodat je daadwerkelijk van vroege progrock zou kunnen spreken. Het tweede album met gitarist Sam Brown gaat iets meer de rockkant op. Hier en daar is het ook nog een tikkeltje psychedelisch. Alles bijeen dus een pareltje van eind jaren zestig!