EGO DECIMATION PROFILE (1996), heruitgave

De Amerikaanse gitarist Michael Harris draait al heel wat jaren mee; hij heeft inmiddels al een dozijn albums afgeleverd. Recentelijk stond deze virtuoos ook in ‘onze kringen’ volop in de belangstelling, omdat hij de snaren beroert bij de band Thought Chamber. De meester neemt met die toenemende belangstelling de gelegenheid te baat om Ego Decimation Profile, een van zijn vroegere werken - zijn eerste album dateert uit 1996 - opnieuw uit te brengen, maar dan uiteraard geremixt en geremasterd door hemzelf. Deze schijf combineert (jazz)rock, funk, neoklassiek en prog, maar de nadruk ligt op rockmetal. De geheel instrumentale muziek wordt uiteraard gedomineerd door de gitaar, hoewel Harris ook bas en toetsen speelt en daarnaast hulp heeft van bassist David Harbour en een handvol drummers. Vergelijkingen met Joe Satriani, Uli Jon Roth en Vinnie Moore doemen op en, zoals zo vaak bij heavy muziek, zijn de wat langzamere stukken de prijswinnaars. Grandscape en vooral Terminus Epic zijn voor mij de beste tracks van Ego Decimation Profile. In deze tijd van 'limited editions' en bonustracks heeft deze cd zonder al die extra’s niet zo veel te bieden in vergelijking met de oorspronkelijke uitgave, mede doordat het gitaargeluid toch wat dof en gedateerd over komt. Dat neemt niet weg dat de composities goed in elkaar steken, de melodielijnen goed doordacht en vaak ook erg mooi zijn, maar ondanks de veelheid aan stijlen besluipt mij toch al gauw een déjà vu-gevoel.

Een goede plaat van een uitstekende en veelzijdige gitarist, maar wel een beetje overbodig.