DRASTIC MEASURES

Bayonne is behalve een plaats in Frankrijk en in New Jersey (VS) ook de artiestennaam van Roger Sellers. Als twintiger ontdekte hij Steve Reich en Terry Reilly. Hun minimalistische muziek lag aan de basis van de veel orkestralere muziek, zoals Sellers die vandaag de dag presenteert. Met Drastic Measures brengt hij zijn tweede soloalbum uit. Het ruim drie kwartier durende album is verdeeld over tien songs, waarin ook zijn bewondering voor Phil Collins doorklinkt. Echter, gezien zijn overvloedig gebruik van keyboards en samples neigt de muzikale stijl vooral naar elektronische muziek, omdat gitaar en drums ontbreken. Uit zijn omvangrijke samplebibliotheek heeft Sellers de meest vreemde geluiden als basis gebuikt. Met loops en dergelijke maakt hij van een krakende ovenklep nog een mooi geluid. Zijn stem lijkt wat op die van Collins als die op zijn gevoeligst zingt. De gemakkelijk in het gehoor liggende popliedjes hadden hun oorsprong ook in de hoogtijdagen van de synthpop kunnen hebben. Denk daarbij aan artiesten zoals Yazoo, Depeche Mode, Orchestral Manoeuvres In The Dark en Alphaville. De uit Austin (Texas, VS) afkomstige muzikant besteedt ruime aandacht aan details getuige de vele lagen in zijn composities, maar door al die lagen en effecten horen we gelukkig ook veelvuldig een normaal pianogeluid. Drastic Measures is een heel aardige popplaat, maar progressief kan ik dit album zeker niet noemen