DISSONANCE

Crescent Moon is een Nederlands studioproject en een muzikale aangelegenheid van de familie Peters. De broers Eric (bas) en Frank (zang, gitaar, drums) begonnen dit waagstuk in hun studio in Babberich, Gelderland. Twee zonen van Frank, te weten Bas (trompet, gitaar) en Tim (piano, toetsen, flügelhorn en euphonium, een soort tuba) voegden zich later bij het duo. Samen met gasten Chico Dommeck (sologitaar), Mirjam van Vuuren, Thea Leenders (beiden achtergrondzang) en Gordon Midgley (solozang), namen de vier mannen het album Dissonance op met als karakteristieken vrij veel invloeden uit de jazzmuziek, veelal melancholiek en als geheel erg relaxed. Het album is uitgegeven met een prachtig boekwerkje, waarbij de teksten kunstzinnig zijn weergegeven en verluchtigd met tekeningen van de hand van Margot Peters. In de openingstrack Civilisation lijkt de muziek even de heavy kant op te gaan, maar ze wordt al snel melodieus en popachtig. Dat Pink Floyd en vooral Roger Waters voor broers Frank en Eric voorbeelden zijn geweest komt duidelijk tot uiting in nummers als The Thin Red Line, The Fall en Maelstrom. De zangstem van Frank is prettig, nergens storend maar hij is duidelijk geen geschoolde, krachtige zanger met een groot bereik. Crossroads is een opvallende track waarbij de muziek begint in fanfarestijl en later overgaat in een meer progressief klinkende variant. De unieke presentatie en de goede ideeën laten onverlet dat er muzikaal gezien geen schokkende zaken te melden zijn. Ik vraag me dan ook af of dit album internationaal een kans maakt, maar een lovenswaardig initiatief is het zeker.