CLEAR

Na de gelimiteerde en via internet uitgebrachte cd Back Where You Belong (1998) is hier dan eindelijk het eerste echte volwaardige soloalbum van Michael Sadler, de frontman van de Canadese progband Saga. Aangezien ik nooit de hand heb weten te leggen op Back Where You Belong, kan ik niet beoordelen of de nummers grote wijzigingen hebben ondergaan, maar dat verwacht ik niet. Wel is zeker dat van de acht oorspronkelijke nummers er zes opnieuw zijn opgenomen voor Clear, samen met even zoveel nieuwe composities. Zoals te verwachten klinkt het allemaal erg als Saga, maar toch zijn er verschillen. De songs gaan meer richting pop en minder richting prog en ze klinken doorgaans erg zoet. De heerlijke, volle sequencers in het begin van nummers als Who’s Sorry Now, Too Much Time On My Hands, I’m Not The Enemy en Surrender Your Heart doen denken aan de synthipop uit de jaren tachtig, terwijl ook koortjes, waarbij onder anderen Sadlers vrouw en stiefdochter meezingen, bij Saga niet gebruikelijk zijn. Daarnaast hebben de meespelende instrumentalisten natuurlijk een ander geluid dan we van Saga gewend zijn en schitteren de zware riffs Ian Crichton door afwezigheid. De teksten zijn grotendeels geïnspireerd op de liefde en aanverwante zaken. Qua sfeer moet je vooral denken aan de rustiger nummers van albums als Steel Umbrellas (1994), Behaviour (1985) en Wildest Dreams (1987). Sadler, die toch alweer bijna dertig jaar actief is in de muziek, heeft qua stemgeluid in het geheel niets ingeboet en zijn zang blijft apart en intrigerend. Hoewel hij met Clear niet mikt op dezelfde doelgroep, zal deze cd toch ongewild een concurrent voor Saga’s nieuwe album Network zijn. Liefhebbers van mooie, symfonische pop, ook al kennen zij Saga niet of kunnen zij de band niet waarderen, zouden dit album toch een kans moeten geven, want het is de moeite waard! De muziek zit goed in elkaar en Saga-maatje Jim Crichton hielp nog een handje bij de eindmix en dus ’t klinkt ook allemaal erg strak en zuiver.