AN ASYLUM FOR THE MUSICALLY INSANE (1969), heruitgave

De titel van dit album is veelzeggend en als je weet dat deze muziek dateert uit 1969 en voornamelijk met akoestische instrumenten wordt gespeeld, dan krijg je al een idee dat het vreemd moet klinken. En dat is het ook. Deze negen tracks, verrijkt met een extra song van het Procol Harum-trio Gary Brooker, Keith Reid en Matthew Fisher − in mijn beleving het beste nummer van de plaat − zijn niet progressief, maar het is ook geen hitmateriaal. In het eerste deel hoor je meestal twee akoestische gitaren, waarvan er een al dan niet opzettelijk vals klinkt, en wat percussie, terwijl diverse songs nog zijn opgesmukt met (blok)fluit. The Come On en Travellin’ Shoes zijn bluesnummers met drums, gitaar en piano of fluit. De galmende toetsen − een soort cafépiano − geven Terror In My Soul een psychedelische start, waarna akoestische gitaren het overnemen. Beide heren zingen niet onverdienstelijk en een van hen met een zeer snel vibrato. Blues en folk zijn ontegenzeggelijk invloeden geweest bij het schrijven van wat toch grotendeels popliedjes zijn, zij het dat men nadrukkelijk probeerde buiten de gevestigde paden te treden. An Asylum For The Musically Insane was ooit de eerste release op het fameuze Harvest-label.