THE ART OF MELODY

Robert John Godfrey, de voorman, peetvader en mede-grondlegger van The Enid had het al aangekondigd: het eerste van een serie soloalbums met romantische muziek voor klavier en orkest. Een van de redenen voor het uitbrengen van die serie is waarschijnlijk om rechtszaken te kunnen bekostigen, die ten doel hebben de muziek terug te brengen waar ze thuishoort: bij de desbetreffende artiest-componist. Natuurlijk wil Godfrey zijn muziek vereeuwigd zien en daarvan ook The Enid laten mee profiteren. In een merkwaardige mengeling van Tsjaikowski, misschien Leonard Bernstein en wat invloeden uit de musicalwereld speelt Godfrey, ondanks zijn suikerziekte en zijn gevorderde leeftijd, de sterren van de hemel. Hoe fabelachtig zijn orkestraties in elkaar steken, blijkt uit de live uitvoeringen van twee nummers, bij welke Godfrey wordt begeleid door het City Of Birmingham Symphony Orchestra. De luisteraar wordt op de proef gesteld om de verschillen te ontdekken, al is de live uitvoering van de laatste track The Art Of Melody extra mooi. De twee livetracks vormen het toetje na de zeven originele composities die dit album telt. De eerste track zou zo uit een pianoconcert kunnen komen, de tweede is wat langzamer, majestueus en heerlijk symfonisch, waarbij het pianospel iets minder op de voorgrond treedt. In het eveneens orkestrale derde nummer meen ik duidelijk invloeden van grootmeester Tsjaikowski te herkennen. Het vierde stuk Five Gemstones gaat meer richting zwoele achtergrondmuziek met piano. Dit zijn aan elkaar gesmede korte, maar wonderschone pianostukjes waarin Godfrey zijn ontegenzeggelijke talenten prachtig etaleert. Intermezzo klinkt ‘andante’ en bombastisch, een stuk met naast Godfreys vleugel ook een hoofdrol voor de strijkers en vooral voor de blazers. Met een gerust geweten durf ik te stellen dat Godfrey qua techniek een niveau haalt waaraan Keith Emerson nooit heeft kunnen tippen. De titelsong zou niet hebben misstaan als instrumentale toevoeging aan de musical West Side Story van Bernstein en de al genoemde reprises met een echt orkest completeren dit magistrale werk van dit hedendaagse genie op het gebied van moderne klassieke muziek.

Godfrey noemt dit Romantic Piano Music Book One en deze hernieuwde kennismaking met de klassieke muziek, die ik als kind het eerst leerde kennen, maakt dat ik Book Two met open armen zal ontvangen. Chapeau!