MENNO VON BRUCKEN FOCK

MELKWEG, Amsterdam, support-act HEADLINE

SYMPHONY X, MELKWEG 07-06-2003
SYMPHONY X, 2003-10-21 (NL)
dinsdag, oktober 21, 2003

In mei van dit jaar stond het Franse progmetalkwintet Headline nog in het voorprogramma van Evergrey. Nu mochten ze het spits afbijten voor één van de meest toonaangevende bands in het genre, namelijk Symphony X uit de USA.

Zangeres Sylvie Grare deed haar best om het publiek te enthousiasmeren, maar door de matige geluidskwaliteit en vooral door het niet bekend zijn met het geboden materiaal slaagde ze daar niet geheel in. Haar zang is niet onprettig, maar ze moest te vaak forceren en ze zat er voor mijn gevoel dus net tegenaan. De band, die verder goed speelde, bracht een aantal songs van de eerste drie albums, waarbij met name het aanstekelijke Exorcise Me van de cd Duality goed overkwam.

Tegen kwart over tien uur was het podium voor de Amerikanen, die direkt goed uitpakten met Inferno, Wicked en Evolution. ‘Sir’ Russell Allen was lekker op dreef en zong de meestentijds lastige zanglijnen in het algemeen voortreffelijk.

De kleine Jason Rullo bracht oerdegelijk drumwerk en MIchael Lepond is een fantastische bassist die evenals toetsenist Michael Pinella de niet misselijke en supersnelle riedels van het fenomeen Michael Romeo, schijnbaar moeiteloos mee weet te spelen. Een uur later had een goed bezette Melkweg genoten van Communion Of The Oracle, King Of Terrors, Out Of The Ashes, Accolade I & II, Smoke & Mirrors, Sea Of Lies en Of Sins And Shadows.

Uiteraard moest er een toegift komen en wat voor een! Het bleek een podium-arrangement te zijn van het epos The Odyssey. De ingewikkelde orkestrale arrangementen waren zodanig vereenvoudigd dat ze door Pinella live te spelen waren. Ook bij dit lange nummer bewees Symphony X niet alleen de gecompliceerde muziek live waar te kunnen maken, maar ook dat ze tot de absolute top in dit genre behoren. Het concert was een genot om te zien en te horen, vooral ster-gitarist MIchael Romeo grossierde in onnavolgbare maar mooie solo’s en zanger Russell Allen bleek evenals bij Star One een perfecte entertainer.