HEINEKEN MUSIC HALL, Amsterdam

Na een afwezigheid van zo’n tien jaar was het dan eindelijk weer eens zover: het Duitse Kraftwerk gaf weer een concert in Nederland. De geplande Pepsi-hal was zeer snel uitverkocht, dus werd er uitgeweken naar grote broer Heineken Music Hall. Ook die bleek zo goed als uitverkocht.

Waar je bij Concert Classics nog stellig de indruk had dat er live werd gemusiceerd, had ik dat idee op 29 maart absoluut niet. Vrijwel onbeweeglijk - op Ralf Hütter na - werd een soort ‘the best of’ te berde gebracht, die mij in niets leek af te wijken van de mij bekende uitvoeringen en die met name gericht was op ritme. Alleen de ‘zang’ was duidelijk live. Uiteraard werd hun meest recente werk Tour De France vrijwel in zijn geheel vertolkt. Overladen met nostalgie en een indrukwekkende breedbeeldlichtshow stonden robots Ralf Hütter, Florian Schneider, Henning Schmitz en Fritz Hilpert zo’n twee uur lang, om na anderhalf uur plaats te maken voor echte robots in het nummer  Roboter. Dit bleek het enige nummer, waarbij - en dan nog van asociaal grote afstand - gefotografeerd mocht worden. De wil om de pers zowel voor de fotografie als voor een interview enigszins ter wille te zijn, ontbrak volledig en dat gaf mij persoonlijk een nare bijsmaak. Het magistrale geluid en het feit dat de grondleggers van ritmische elektronische muziek (EM), house en dance eindelijk weer eens acte de présence gaven, maakte echter veel goed.

De volgende stukken werden ten gehore gebracht: Man Machine, Planet of Vision, Etape 1/3/Chrono/2, Vitamin, Tour de France ’83, Autobahn (single versie), Model, Neonlight, Radioactivity, Trans Europe Express, Numbers, Computerwelt, Homecomputer, Pocketcalculator, Roboter, EKG, Aerodynamik en Music Non Stop.