ROX

Rox, het tweede album de Duitse vijfmansformatie Mihrax, is de opvolger van het in 2019 uitgebrachte gelijknamige debuutalbum dat in eerste instantie in 2016 werd uitgebracht als soloproject van Tobias Graef (toetsen-gitaar), maar dat later als band opnieuw  werd opgenomen. Inmiddels is de bezetting gewijzigd met leadgitarist Schlüter en zanger Boris Elfert, die tevens een deel van de composities schreef. Drummer Wittwer heeft de plaats van zijn voorganger Zibner ingenomen. Naast Elfert en Tobias Graef heeft ook bassist Thomas Graef een belangrijk aandeel in de acht stukken muziek op Rox, die samen goed zijn voor ruim een uur neoprog. Volgens bijgeleverde informatie is de muziek een mix van neoprog, pop, rock en metal en daar kan ik me wel in vinden. Ondanks het feit dat het album drie epics van over de negen minuten telt, is de muziek wat compacter en directer dan op het debuut. Elfert heeft een vrij krachtige, iets rauwe stem die vooral goed tot zijn recht komt in het zogeheten middengebied. Zijn bereik zal ook niet meer zijn dan iets meer dan twee octaven. Van de typische neoprog in de lange begintrack, gaat de muziek wat meer richting rock in Intoxication. De bas in What You Gonna Do? speelt soms lekker mee met de melodie, maar in andere stukken is die erg monotoon en daardoor een tikkeltje irritant. Unknown Yet heeft wat trekjes van Comfortably Numb van Pink Floyd. In Stench gaat de muziek enigszins richting bluesrock, hoewel de af en toe opduikende toetsen het geheel een progressief tintje geven, zeker in het symfonische tussenstukje dat richting Camel gaat. Het begin van Hang It Up! doet Saga-achtig aan. Verder is dit een vrij stevige instrumentale track zonder echte hoogtepunten. Stuck In A Maze kent twee gezichten: de heavy, grotendeels instrumentale delen en de veel zachtere meer symfonische muziek in de gezongen stukken. Referenties aan Arena duiken hierin op en in de slottrack If The Music Dies spelen de toetsen weer een hoofdrol. Met dit overwegend rustige nummer is dit een door de bank genomen een heel aardig en gevarieerd album maar een stipnotering zit er niet in.