CIII: EVEN CELESTINA GETS THE BLUES

De trilogie van 17 Pygmies, de vreemde eend in de progbijt, is voltooid met het derde album CIII: Even Celestina Gets The Blues. Jackson Del Rey en Meg Maryatt worden opnieuw bijgestaan door Jeff Brenneman (gitaar, synthesizer), Dirk Doucette (drums, synthesizer, gitaar) en diverse gastmusici. Deze cd-r is waarlijk schitterend verpakt en is op zich al een prachtig kunstwerkje! Je zou alleen al voor de verpakking deze albums bestellen, want het is compleet met een boekje deel III, waarin Del Rey zijn sf-verhaal over Celestina heeft opgetekend. Het introotje is spacey, gevolgd door een subtiel thema van een xylofoonsample. Dan volgt de gitaar, de begeleiding van de bas, bescheiden drums en orkestraties en Meg Maryatt's kalme, rustige en zwoele stem. Maryatt, die haar sporen al in de filmindustrie heeft verdiend, hanteert zelf ook de gitaar en de toetsen en ze heeft bovendien een bijzonder prettige stem. Dezelfde dromerige stijl kenmerkt het volgende nummer XXV. Dan close harmony in XXVI, een zwaar door toetsen gestuurd en zweverig popliedje dat onder meer over Casiopea gaat. XXVII lijkt wat op een shuffle met psychedelische trekjes. De trage melodie wordt vertolkt door orkestraal klinkende synths die wat weg hebben van het orkestrale geluid op A Day In The Life van The Beatles. Er volgen diverse stukjes melodieuze en dromerige muziek gezongen door Maryatt in XXVIII,  XXIX en XXX. In de laatste track is de viool van Heather Lockie te horen. XXXI is Del Reys akoestische gitaar met onder meer een cello bespeeld door Larissa Fedoryka in een stijl die aan langzame Franse Chansons doet denken. Dit album bevat meer zang en biedt meer variatie al komen dezelfde themaatjes geregeld terug  op de drie albums. Het rustige, zware XXXIII , dat vergelijkbaar is met XXIV, krijgt een wat vreemd einde waarin Maryatt heel zacht, schor en bewust vals het melodietje uit XXIV zingt. Dit ruim 51 minuten klokkende album is in mijn beleving de beste van de drie. Liefhebbers van zweverige en rustige muziek moeten beslist eens gaan luisteren.