CHALLENGE THE WIND

Ruim twee jaar na voorganger Glory For Salvation komt Rhapsody Of Fire, de Italiaanse uitvinders van ‘filmscoremetal’, met Challenge The Wind, een album in het kader van de Nephilim’s Empire Saga. Wat ik altijd erg kon waarderen zijn de prachtige symfonische orkestraties van toetsenman Alex Staropoli. Die zijn wederom uitbundig aanwezig terwijl stergitarist Roberto De Micheli ook een weergaloos staaltje gitaarspelen laat horen. Zanger Giacomo Voli heeft zijn plek gevonden en forceert minder in de leadzang, wat de kwaliteit alleen maar ten goede komt. Hij ‘driedubbelt’ of ‘vierdubbelt’ zijn stem echter veelvuldig en gaat daarbij wel vaak erg hoog. Bovendien verzorgt hij alle koortjes. Vanuit de studio klinken de muziek en de zang verbluffend goed, maar wel vaak op alle fronten ontzettend dicht geplamuurd. De tien tracks, samen goed voor ruim 64 minuten muziek, denderen uit de speakers want Challenge The Wind bevat geen enkele ballad! In de lange epic Vanquished By Shadows hoor je zowaar wel een enkel mooi en rustiger stukje met akoestische gitaar en subtiele orkestraties. De meerstemmige zang en de koortjes van dezelfde zangstem vind ik echter een beetje over de top en te veel van het goede. Het enige echte minpuntje is dat het nieuwe en baanbrekende aspect van Rhapsody Of Fire er nu wel af is. Al zijn de composities heel aardig, de arrangementen smaakvol en zeer professioneel, het blijft grotendeels een herhaling van zetten. Ondanks de virtuositeit van de zanger en van de instrumentalisten is dat wel iets om in de toekomst rekening mee te houden.